...ආත්මයක් නැත්ත වුන්හට....2015.9.23
ආත්මයෙන් තොර වුයේ ඇයි දැයි නොදනිමි .අවසනවන්තයෙක් ලොවට උපන්නාය .එය සුභ ආරංචියක් නොවේ.අවට සිටින්න වුන්ට සුභ වුවා ද කියා නිශ්චිතව කිව නොහැක.සිටිය තැන සියලු දේ අවසනවෙන්ම ඔහු පසු පස හබා එන්නට විය.සැමදා කදුළු ද මොරසුරණ වැස්ස මෙන් එකදිගට ඇදහැලේ .කදුළු වැටිලා වැටිලා ගං වතුරේ ඔහු ගිලෙයි."ඇයි මෙහෙම "කියා ඔහු ඔහුගෙන්ම අසයි .සනසන්න හිටියේ පසමිතුරන් පමණි.ඔහු රස්තියාදු කාරයෙකි ගෙදරට වඩා ඔහු පිටදී දැකිය හැකි ගෙදරින් පිටමන් වුවෙක් මෙන්ය.වරෙක ඔහු සාහිත්‍ය කාරයෙකි ,තවත් වරෙක ඔහු නිර්මාණ කරුවෙකි.වරෙක ඔහු කපටියෙකි.මේ සියලු චරිත තුලින් ඔහු ජීවත් වන්නට විය.ජීවිතේ විදිනවාට වඩා ඔහු විදවන්නට ඇත.වරෙක ඔහුගේ හිතේ ද පෙම් හැගුම් මෝදු වෙන්නට විය.
විටෙක පෙම්වතෙක් මෙන් හැසිරෙන්නට ඇත.ප්‍රේමයෙන් පැරදුනු විරහව උරුමක්කාරයෙක් නොවුයේ ඔහුටම කියා පෙමක් නොතිබුණු හෙයිනි.නැ පෙමක් පැදෙන්න වත් ඔහු ට සුළු හෝ වාසනාවක් නොතිබුණු නිසා වියහැකිය.ඒ ඔහු උපන්නේ අවසානවන්ත නැකතේන්ය.නමුත් ඔහු පෙම් නොකළාද නොවේ. ප්‍රේමය නොහදුනන්නේද නැත, හීන මානයක් තුල හිරවුණු මනසක් ඇති ඔහු නිතර භීතියෙන් සිටියාය.ගිය නුවන ඇතුන් ලවාවත් ඇද්ද විය නොහැක යන්න පසක් කරගන්නට කාලයක් නොවිය.ඔහුට ආත්මයක් නැතිවී ගියේය.ඔහු අසරණයෙකු කලේ දෙවියන්ද ,දෙමාපියන්ද ,සමාජයද ,පෙමක්ද, යනු කවුරුවත් ඇසුවේ හෝ සොයා බැලුවේ නැත. ඔහු ට ජයලතාවකට කල ඉගිබිගි හරි සොදුරුයි. තවත් වරෙක ඒ ඉගියම හරි කුරිරුයි .මා ඔහුට ලිපියක් ලියා සාධාරණයක් කරන අටියෙන් ලිපයක් ලියන්න උත්සහ කලෙමි ලිපි ලිය ඔහුට සධාරණ කල නොහැක පොතක්වත් ලිවිය යුතුය.ජීවිතේ නවකතාවක් මෙන් ලියන්නට කරුණු බොහෝ.ඔහු පිස්සෙකු වීමට කලින් තවත් කරුණු දැන ගත යුතුය.ලියන්නට ආසය. වරෙක ඔහු මැරුනොත් හොදි කියා සිතේ. එතරම් හිත උණුවී යයි.
.....පසුව ලියමි ...... 2016.7.26
දෙවැනි ලිපිය ලෙස ස්වල්පයක් ලියමි. මෙයින් අවසන්ය.
ඔහුගේ පෙර ජීවිතයෙන් බිදක් මෙසේ ලියමි.
...අවසනවන්තයා වාසනාව කෙරෙහි රබර් ඇහැ දමමින් සිටින කාලයේ ඔහු මහත් වේදනාවක් වින්දේ ඔහුගේ මුඛයේ දත් කැක්කුමක් නිසාය. ඒ කිරිදත් වලට පස්සේ ආපු පොල් දතක් උඩින් තවත් නළ දතක් එන නිසාය. කටෙ ඉස්සරහම දත එන නිසා බොහෝ උදවිය එය දැක්කේය. දැන් දැන් සමහරු ඔහු සමග හොදය. සිනහා වෙන්නේය.දෙමාපියන් ට ද ඔහු වාසනාවන්ත කොලු පැටියෙක් විය. එහෙත් ඔහු කොලු පැටියෙක් නොවුණි . ඔහු තරුණයකි. කඩමන්ඩි වලට වඩා දැන් දැන් කැඩපත ඉදිරියේ සිටිනවා වැඩිය. පෙරටත් වඩා දැන් ඔහු අප්‍රසන්නය...ඔහුට ඔහු ගැන තවත් දුකය.. මේ මිථ්‍යා දත ගලවා ඉවත් කළ යුතුය. ටික දවසකට පසු දත ඇවිත් ඉවර විය. එහෙත් වාසනාව අවේ නැත. ඔහු දත ගලවා දමන්නට තීරණයක් ගත්තේ කපන්න බැරි අත සිබින්නාක් මෙන් ය.ඔහු අවසනවෙන්ම මිත්‍යාව ගලවා දැමිණි. මේකි නොකී සිදුවීම් වලින් පසු ඔහු මානසිකව කඩා වැටී මහා අගාදයක සැගවුනි.මානසික අවපීඩන තත්වයක් මෙන් ය. කිසි දිනක සංස්තෘප්තියක් නොලබුවා ය. ශරීරයෙන් හැරදා පලා යන්නට ද සැරසුනි .වගකීම් විරහිත ගැටළුවක් නිරාකරණය කර ගැනීමට ගොස් ජීවිතය නාස්ති කරගත්තෙකු මෙන් ය. ආදරයෙන් බොළද වී මත් වුනු රොන් නැති වුනු සමනළියක් මෙන් ය. පම්පෝරි සමාජයේ අටෝප විස්තීරණ අතර දුප්පතුන්ගේ වැයික්කියේ රජෙකු වැනිය. . ඔහු මානසිකව බොහෝ දුර ගියේය. සිහින පරාදීස වල නිදි ගත්තේය. දෙවුලියන්ට ද පෙම් බැන්දේය. මානසික ලෝකයේ ජීවත් වෙයි. තවත් ජීවත් වෙයි. ඔහුව ඔබේ නෙතට ගැටෙන්නට ද පුළුවන. එසේ වුවහොත් අහක බලා නොයා වචනයකදු කතා කරන්නැයි මා යෝජනා කර සිටිමි. අයෙත් මොහු ගැන නොලියමි. ඔහු පිස්සෙකු වී දැන් බොහෝ කල්ය. කඩපිල් ඉදිරියේ
ඔබටත් දැකිය හැක, හොදට ඇඳ පැළද ගත් ,ඇස් ලේ ගුලි දෙකක් මෙන් රතු වෙච්ච, කොන්ඩේ මදක් වවාගෙන කළු පාටට හුරු බැනියමක් සහ ඩෙනිම් කලිසමක් හැදගත් තරුණයෙක්.
විටෙක පෙම්වතෙක් මෙන් හැසිරෙන්නට ඇත.ප්‍රේමයෙන් පැරදුනු විරහව උරුමක්කාරයෙක් නොවුයේ ඔහුටම කියා පෙමක් නොතිබුණු හෙයිනි.නැ පෙමක් පැදෙන්න වත් ඔහු ට සුළු හෝ වාසනාවක් නොතිබුණු නිසා වියහැකිය.ඒ ඔහු උපන්නේ අවසානවන්ත නැකතේන්ය.නමුත් ඔහු පෙම් නොකළාද නොවේ. ප්‍රේමය නොහදුනන්නේද නැත, හීන මානයක් තුල හිරවුණු මනසක් ඇති ඔහු නිතර භීතියෙන් සිටියාය.ගිය නුවන ඇතුන් ලවාවත් ඇද්ද විය නොහැක යන්න පසක් කරගන්නට කාලයක් නොවිය.ඔහුට ආත්මයක් නැතිවී ගියේය.ඔහු අසරණයෙකු කලේ දෙවියන්ද ,දෙමාපියන්ද ,සමාජයද ,පෙමක්ද, යනු කවුරුවත් ඇසුවේ හෝ සොයා බැලුවේ නැත. ඔහු ට ජයලතාවකට කල ඉගිබිගි හරි සොදුරුයි. තවත් වරෙක ඒ ඉගියම හරි කුරිරුයි .මා ඔහුට ලිපියක් ලියා සාධාරණයක් කරන අටියෙන් ලිපයක් ලියන්න උත්සහ කලෙමි ලිපි ලිය ඔහුට සධාරණ කල නොහැක පොතක්වත් ලිවිය යුතුය.ජීවිතේ නවකතාවක් මෙන් ලියන්නට කරුණු බොහෝ.ඔහු පිස්සෙකු වීමට කලින් තවත් කරුණු දැන ගත යුතුය.ලියන්නට ආසය. වරෙක ඔහු මැරුනොත් හොදි කියා සිතේ. එතරම් හිත උණුවී යයි.
.....පසුව ලියමි ...... 2016.7.26
දෙවැනි ලිපිය ලෙස ස්වල්පයක් ලියමි. මෙයින් අවසන්ය.
ඔහුගේ පෙර ජීවිතයෙන් බිදක් මෙසේ ලියමි.
...අවසනවන්තයා වාසනාව කෙරෙහි රබර් ඇහැ දමමින් සිටින කාලයේ ඔහු මහත් වේදනාවක් වින්දේ ඔහුගේ මුඛයේ දත් කැක්කුමක් නිසාය. ඒ කිරිදත් වලට පස්සේ ආපු පොල් දතක් උඩින් තවත් නළ දතක් එන නිසාය. කටෙ ඉස්සරහම දත එන නිසා බොහෝ උදවිය එය දැක්කේය. දැන් දැන් සමහරු ඔහු සමග හොදය. සිනහා වෙන්නේය.දෙමාපියන් ට ද ඔහු වාසනාවන්ත කොලු පැටියෙක් විය. එහෙත් ඔහු කොලු පැටියෙක් නොවුණි . ඔහු තරුණයකි. කඩමන්ඩි වලට වඩා දැන් දැන් කැඩපත ඉදිරියේ සිටිනවා වැඩිය. පෙරටත් වඩා දැන් ඔහු අප්‍රසන්නය...ඔහුට ඔහු ගැන තවත් දුකය.. මේ මිථ්‍යා දත ගලවා ඉවත් කළ යුතුය. ටික දවසකට පසු දත ඇවිත් ඉවර විය. එහෙත් වාසනාව අවේ නැත. ඔහු දත ගලවා දමන්නට තීරණයක් ගත්තේ කපන්න බැරි අත සිබින්නාක් මෙන් ය.ඔහු අවසනවෙන්ම මිත්‍යාව ගලවා දැමිණි. මේකි නොකී සිදුවීම් වලින් පසු ඔහු මානසිකව කඩා වැටී මහා අගාදයක සැගවුනි.මානසික අවපීඩන තත්වයක් මෙන් ය. කිසි දිනක සංස්තෘප්තියක් නොලබුවා ය. ශරීරයෙන් හැරදා පලා යන්නට ද සැරසුනි .වගකීම් විරහිත ගැටළුවක් නිරාකරණය කර ගැනීමට ගොස් ජීවිතය නාස්ති කරගත්තෙකු මෙන් ය. ආදරයෙන් බොළද වී මත් වුනු රොන් නැති වුනු සමනළියක් මෙන් ය. පම්පෝරි සමාජයේ අටෝප විස්තීරණ අතර දුප්පතුන්ගේ වැයික්කියේ රජෙකු වැනිය. . ඔහු මානසිකව බොහෝ දුර ගියේය. සිහින පරාදීස වල නිදි ගත්තේය. දෙවුලියන්ට ද පෙම් බැන්දේය. මානසික ලෝකයේ ජීවත් වෙයි. තවත් ජීවත් වෙයි. ඔහුව ඔබේ නෙතට ගැටෙන්නට ද පුළුවන. එසේ වුවහොත් අහක බලා නොයා වචනයකදු කතා කරන්නැයි මා යෝජනා කර සිටිමි. අයෙත් මොහු ගැන නොලියමි. ඔහු පිස්සෙකු වී දැන් බොහෝ කල්ය. කඩපිල් ඉදිරියේ
ඔබටත් දැකිය හැක, හොදට ඇඳ පැළද ගත් ,ඇස් ලේ ගුලි දෙකක් මෙන් රතු වෙච්ච, කොන්ඩේ මදක් වවාගෙන කළු පාටට හුරු බැනියමක් සහ ඩෙනිම් කලිසමක් හැදගත් තරුණයෙක්.
